-
1 ехьэлIэн
(ирехьэлIэ) перех. гл. 1. поднести что-л. к чему-л./ Зыгуэр адрейм гъунэгъу хуэщIын, бгъэдыхьэн.2. переносное применить, использовать что-л. для чего-л./ Зыгуэрым щхьэкIэ зыгуэр къэгъэсэбэпын.Вакъэ сщIынути есхьэлIэн сиIэкъым.ГъащIэр ехьэлIэн см. гъащIэ.УпщIэ ехьэлIэн см. упщIэ.Хущхъуэ ехьэлIэн см. хущхъуэ.Чэнджэщ ехьэлIэн см. чэнджэщ.Щэху ехьэлIэн см. щэху. -
2 щэху
I тайна, секрет/ Зыми имыщIэ, ирамыгъащIэ, хэIущIыIу мыхъуа, ябзыщI.* Абы щэху еIуатэр мычэму, зым жэрдэм димыщI. П. Б. ТIум зэдащIэр щэхущи щым зэдащIэр нахуэщ. (погов.)Щэху егъэзын доверить тайну кому-л., поделиться с кем-л. своим секретом.* Саният и дэлъху цIыкIум.. и щэху иригъэзырт. КI. А.Щэху ехьэлIэн = щэху егъэзын.{Я} щэху зэкъуэлъын иметь общую тайну, секретное дело.Щэху зехьэн секретничать с кем-л.II 1. тайный, секретный/ Зыми имыщIэу, ирамыгъащIэу, хэIущIыIу мыхъуауэ, ябзыщIу щыт (Iуэху, мурад, гуращэ с. ху).* Мэз лъапэм Лъэпщ кIыщ щэху щищIауэ щиIэт. Нарт. Бийм и мурад щэхухэр къыщIигъэщыфу есат Биболэт. КI. Т.2. тихий, спокойный ( о человеке)/ Iэдэб, сабыр.Сабий щэху. ЩIалэ щэху.